Regering Michel legt schaamteloos opnieuw de lasten bij werknemers en sociaal verzekerden. Na een sterk groeiende ontevredenheid over de sociale onrechtvaardigheid door een mislukte tax shift en een Belgische betrokkenheid bij de Panamapapers, zou men verwachten dat een regering toch wel enigszins ook andere paden zou bewandelen. De ACLVB is dan ook enorm teleurgesteld in dit sociaal onrechtvaardig haastwerk.
Zo wil regering Michel een schamele 65 miljoen euro halen uit offshore constructies, terwijl accijnzen op diesel en tabak, 150 miljoen euro moeten opleveren. Opnieuw wordt er met geen woord gerept over eerlijke fiscaliteit. De afschaffing van de 38-uren week, zonder voorafgaand overleg met de sociale partners, is onaanvaardbaar. Voor veel sectoren betekent dit dat men thuis zit in de herfst en de winter. De regering zadelt de arbeidsmarkt op met een half jaar van uitgeperste citroenen en een half jaar van depressieve citroenen. Bovendien wordt er rond het vormingsluik, een zeer belangrijk element voor de ACLVB, onmiddellijk met uitzonderingen en verschillende interpretaties gegoocheld. Ook ziet het er naar uit dat de regering opnieuw de reïntegratie van langdurig arbeidsongeschikten een andere invulling geeft, ondanks eerdere akkoorden tussen sociale partners. De ACLVB is ten slotte verbolgen over de volgende ronde afbraakpolitiek van het ambtenarenpensioen, het enige pensioen dat nota bene een degelijke levensstandaard kan garanderen.
De ACLVB zal zich de komende dagen nog verder buigen over het teleurstellend resultaat van deze begrotingscontrole. De concrete cijfers en maatregelen zullen verder geanalyseerd en besproken worden binnen haar instanties.