De Europese economische governance staat centraal binnen de Europese besprekingen en blijft de vakbondswereld verontrusten… De regeringsleiders van de lidstaten uit de eurozone zijn bijeengekomen op 11 maart 2011 in Brussel om er te praten over het Pact voor Competitiviteit. Dit Frans-Duitse voorstel kon blijkbaar op de goedkeuring van de Europese Commissie en van het Voorzitterschap van de Raad rekenen, die deze informele top bijeenriepen.
Waarom is de Liberale Vakbond ontevreden over dit Pact voor Competitiviteit ?
Het Pact voor Competitiviteit viseert grotendeels het uitbreiden van het loonmatigingsmodel, dat door de harde kern van de eurozone wordt gehanteerd, tot de hele eurozone. Dit pact, dat er een strikte vergelijking van de eenheidskosten inzake arbeidskracht op nahoudt, zal de lidstaten dwingen tot een neerwaartse competitiviteitsspiraal toe te treden, althans wat loon- en arbeidsvoorwaarden betreft. Dit dreigt de economie onder te dompelen in een deflatie en een recessie, terwijl er winsten, bonussen en dividenden liggen te wachten op bepaalde individuen, die bovendien de crisis hebben veroorzaakt.
Naar aanleiding van de campagne van de Europese vakbeweging verwijst de tekst van het Pact voor Competitiviteit niet meer expliciet naar bepaalde bemerkingen van het duo Merkel-Sarkozy, meer bepaald hun vraag tot het weren van de loonindexeringsystemen. Niettegenstaande blijft het belangrijkste element waarrond het Pact voor Competitiviteit is opgebouwd, het loonstopbeleid in heel Europa.
De Europese vakorganisaties, waaronder de ACLVB, blijven deze benadering verwerpen en spreken zich uit voor een campagne die meer rechtvaardigheid en gelijkheid vooropstelt en tegen versoberingsmaatregelen is.
Resolutie EVV over Europese economische governance
Het Europees Vakverbond keurde onlangs een resolutie over de Europese economische governance goed. Het EVV ondersteunt voornamelijk :
- het aanboren van nieuwe financiële bronnen, met name de invoering van een taks op de financiële transacties, zoals voorgesteld door het Europees Parlement, en het aanpakken van de fiscale paradijzen en de fiscale concurrentie op de interne markt;
- de Eurobonds die de financiële markten erop moeten wijzen dat het Europa menens is en dat het er alles aan zal doen om uit de crisis te raken;
- een uitgebreid investeringsprogramma dat 1 % van het BBP vertegenwoordigt met de bedoeling de werkloosheid drastisch te verminderen, meer in het bijzonder de werkloosheid die jongeren treft, de industriële structuren en infrastructuren te verbeteren en aan de lidstaten in moeilijkheden de mogelijkheid te bieden hun economie weer op gang te krijgen en zo uit de schuldspiraal te raken;
- een terugdringen van het aantal lageloonsectoren door minimumloonplafonds vast te leggen waaronder de lonen niet kunnen zakken, en tegelijk de instellingen aan te moedigen de collectieve onderhandeling uit te breiden;
-
een effectieve regulering van de financiële markten.
Leve de automatische loonindexering !
In onze hoedanigheid van lid van het Europees Vakverbond, ondersteunt de Liberale Vakbond uiteraard deze eisen. Wij willen daar echter nog aan toevoegen dat, binnen de Belgische context, de sociale constructie gevrijwaard moet blijven, waarbij elke vorm van sociale ontmanteling dient te worden verworpen.
Laten we ook niet vergeten dat ons systeem van automatische indexering één van onze meest geroemdeproducten is, hetgeen door Eurocommissaris voor economische en monetaire zaken, Olli Rehn werd bevestigd. Na een diepere analyse van het systeem concludeerde hij dat het verstandig ontworpen is en beduidend anders dan de ouderwetse systemen die vaak schadelijk zijn geweest voor de concurrentiepositie.
Voor de ACLVB zou het systeem van automatische indexering zelfs moeten uitgebreid worden naar alle lidstaten :
- Het stabiliseert het reële inkomen en vrijwaart voor een stuk de koopkracht.
- Het zorgt voor zekerheid en vertrouwen bij de werknemers en komt de sociale vrede ten goede.
- Binnen Europa wordt, afgezien van België en Luxemburg, alleen in Spanje een gelijkaardig mechanisme teruggevonden. Toch bestaan er ‘informele’ prijsaanpassingsmechanismen. Zo blijkt dat gemiddeld één derde van alle Europese ondernemingen de lonen aan de inflatie aanpast. Deze informele mechanismen kosten uiteraard meer ‘tijd’ en ‘geld’…
- Een sociaal en solidair systeem vooral ten voordele van de mensen zonder onderhandelingsmacht gezien hun sector, statuut of persoonlijke situatie.
- De interne consumptie is de belangrijkste motor in crisistijd. België heeft binnen de EU de financiële en economische crisis het best verteerd, vooral dankzij een sterkere binnenlandse consumptie.
- De overheid genereert bijkomende inkomsten en ook dit draagt bij tot een eerlijk sociaal model.
Jan Vercamst
Nationaal Voorzitter