De regering Michel-I kondigde op 24 juli 2018 een nieuwe verstrenging van de degressiviteit aan. Dit werd ingegeven door politieke compromissen en paniekvoetbal door de werkgevers die een voedingsbodem vonden bij de berichtgeving rond zoveel oningevulde vacatures en zoveel werklozen ”. Het verder verlagen van het inkomen van werkzoekenden zou dit oplossen.
Sabine Slegers, Nationaal Secretaris: “In aanloop naar de verkiezingen, trapt Open Vld nu het thema van de beperking van de werkloosheidsuitkering in de tijd af onder het harde motto ‘geen uitkering meer, ze zullen wel werken’. Open Vld rijmt liberaal niet steeds met sociaal.”
Hardvochtig en niet correct
Het voorstel van de beperking van de werkloosheidsuitkering in de tijd is zeer hardvochtig en niet correct. Experts en internationale studies tonen afdoende aan dat het louter verlagen of stoppen van de uitkeringen geen effect heeft op de werkloosheid zelf. Het stopzetten van de uitkeringen zal leiden tot een verlies van middelen, tijd en energie dat vaak zal gebeuren ten koste van de zoektocht naar werk of van het inschakelingstraject. In dergelijke omstandigheden zijn werkzoekenden niet in staat om zich sneller in de arbeidsmarkt te integreren. Men zal bovendien een verschuiving zien naar het leefloon.
Nood aan een complete aanpak
Er is in tegendeel nood aan een complete aanpak. Naast opleiding en begeleiding, moet men ook inzetten op huisvesting, mobiliteit, kinderopvang, enz. Laat ons bovendien niet vergeten dat werkzoekenden nu reeds geactiveerd worden en actief beschikbaar moeten zijn voor de arbeidsmarkt. Voor wie zich niet genoeg inzet, dreigt er schorsing en zelfs uitsluiting.