Op maandag 10 juni 2019 ging de Conferentie ter viering van de honderdste verjaardag van de Internationale Arbeidsorganisatie van start. Deze internationale organisatie verenigt werknemers, werkgevers en regeringen uit de hele wereld. Ze werd opgericht in 1919, na WO I, om te bouwen aan vrede na 4 jaren van oorlog, met het idee dat een duurzame vrede niet mogelijk kon zijn zonder sociale rechtvaardigheid. Iedereen die geïnteresseerd is in een snelcursus “oprichting van de IAO en rol van de werknemersgroep op het vlak van de belangrijkste normen” kan hier klikken voor meer informatie (in het Engels). De Internationale Arbeidsorganisatie draagt dus al 100 jaar bij, via haar normatieve actie (internationale conventies en aanbevelingen), maar evenzeer door haar concrete acties van plaatselijke coöperatie, aan de ontwikkeling van een sociale rechtvaardigheid overal in de wereld.
De Conferentie verenigt ongeveer 5.000 afgevaardigden uit 187 landen, waaronder een 40-tal staatshoofden en regeringsleiders. Naast enkele terugkerende activiteiten, zoals de normencommissie (we komen hier later nog op terug), zullen er twee hoofdthema's zijn.
Zo is er de tweede onderhandelingsfase over de goedkeuring van een internationale conventie en aanbeveling om een einde te maken aan geweld en intimidatie op de werkvloer. Moeilijke besprekingen over een kwestie met een extra dimensie aangezien vooral vrouwen het slachtoffer zijn van dergelijke praktijken. Maar niet slagen is hier geen optie.
Het tweede hoofdthema: “Toekomst van Werk”. Achteruitkijken, om vast te stellen dat al veel werd gerealiseerd is niet voldoende, we moeten naar de toekomst kijken. Hierover wordt al enkele jaren nagedacht en deze reflectie moet uiteindelijk leiden tot de Verklaring inzake de Toekomst van Werk, een soort van stappenplan over de noden van de arbeidswereld, om op een juiste manier de transities (ecologische, digitale…) waarmee we geconfronteerd worden te doorlopen. We zijn ervan overtuigd, en zowel de directeur-generaal van de I.A.O. als andere sprekers op de Conferentie hebben het maandag nogmaals onderlijnd: de toekomst is nooit vooraf bepaald. Het zal zijn wat we ervan maken, in gedachte houdend dat het steeds de mens is die centraal moet staan.
De ACLVB maakt deel uit van de (grote) Belgische delegatie die dit jaar geleid wordt door Paul Soete. We zullen de belangrijke werkzaamheden verder blijven volgen en hier regelmatig verslag uitbrengen.